٦١
وَمِنْهُمُ الَّذينَ يُؤْذُونَ النَّبِىَّ وَيَقُولُونَ هُوَ اُذُنٌ قُلْ اُذُنُ خَيْرٍ لَكُمْ يُؤْمِنُ بِاللّهِ وَيُؤْمِنُ لِلْمُؤْمِنينَ وَرَحْمَةٌ لِلَّذينَ امَنُوا مِنْكُمْ وَالَّذينَ يُؤْذُونَ رَسُولَ اللّهِ لَهُمْ عَذَابٌ اَليمٌ
(61) ve minhümüllezine yü’zunen nebiyye ve yekulune hüve üzün kul üzünü hayril leküm yü’minü billahi ve yü’minü lil mü’minine ve rahmetül lillezine amenu minküm vellezine yü’zune rasulellahi lehüm azabün elim
onlardan o kimseler peygamberi incitiyorlar o dinleyen bir kulakt��r diyorlar de ki (o) sizin için hayır kulağıdır (o) Allah’a da inanır ve müminlere de müminler için bir rahmettir sizden iman edenlere de Allah’ın resülüne eziyet edenler için elim azap vardır
(61) Among them are men who molest the Prophet and say, “He is (all) ear.” Say, “He listens to what is best for you: he believes in Allah, has faith in the Believers, and is a Mercy to those of you who believe.” But those who molest the Prophet will have a grievous penalty.
1. | ve min hum | : ve o kimselerin içlerinden (ve onlardan) |
2. | ellezîne yu’zûne | : eza, eziyet eden kimseler |
3. | en nebiyye | : nebî |
4. | ve yekûlûne | : ve derler |
5. | huve | : o |
6. | uzunun | : bir kulak (gibi)dir, dinleyen (dinlediğine inanandır) |
7. | kul | : de, söyle |
8. | uzunu hayrin | : hayrın kulağıdır, hayrı işitendir |
9. | lekum | : sizin için |
10. | yu’minu | : inanır |
11. | bi allâhi | : Allah’a |
12. | ve yu’minu | : ve inanır |
13. | li el mu’minîne | : mü’minlere |
14. | ve rahmetun | : ve bir rahmettir |
15. | li ellezîne âmenû | : âmenû olan kimseler için |
16. | min-kum | : sizden |
17. | ve ellezîne yu’zûne | : ve eziyet eden kimseler |
18. | resûle allâhi | : Allah’ın resûlü |
19. | lehum | : onlar için |
20. | azâbun elîmun | : elîm (acı) bir azap |
AÇIKLAMA
Münafıklardan bir grup, Resulullah (s.a.) için söz söylemekle ona eza ederler, onu ayıplarlar. “O, bir kulaktır, kendine her söyleneni dinler, onu tasdik eder, ona kim bir şey söylese kabul eder, ona kim konuşsa, inanır. Ona varıp yemin etsek, bizi tasdik eder” derler. Bu sözleriyle onun, saf, her duyduğuna -onun hakkında düşünmeden ve işlerin arasını ayırt etmeden- çabuk aldanan kimse olduğunu kasdediyorlardı. Bu, Peygamber Efendimizin, onlara görünüşlerine göre muamele etmesinden ve sırlarını açıklamamasından ileri geliyordu.
Allahü Teâlâ, onun zararlı bir kulak değil, hayırlı bir kulak, yani kötülüğü değil, hayrı dinleyen bir kimse olduğunu söyleyerek, onların iddiasını reddetmiştir. O, doğruyu ve yalancıyı bilir. Fakat o, münafıklara şeriat hükümlerine ve edeblerine göre davranır, onlardan hiçbirini utandırmaz. O, kâmil ahlâk sahibidir, örnek insandır.
O, Allah’ı tasdik eder, -başkalarını değil- samimi muhacir ve ensar müminlere inanır. Ey münafıklar! O, içinizdeki inananlara bir rahmettir. Yani imanı açıklamıştır. Zahir olan imanınızı kabul eder, sırlarınızı açıklayıp sizi rezil etmez. Müşriklere yaptığını size yapmaz. O, hayır ve rahmet kulağıdır. Bu ikisinden başkasını dinlemez ve kabul etmez. Müminlerin kendisine haber verdiklerini tasdik eder, münafıkların haberine inanmaz. O, insanları dünya ve ahiret saadetine hidayet buyurması bakımından bir rahmettir.
Hz. Peygamberce sözle, ya da fiille -sihirbazlık, yalancılık, zeki olmamak gibi şeylerle vasıflandırmak, adaletinde kusur bulmak gibi- eziyet edenler, eza vermeleri sebebiyle ahirette acıklı şiddetli bir azaba maruz kalacaklardır.