١٤ لَاتَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثيرًا

(14) la ted’ul yevme süburav vahidev ved’u süburan kesira
Bugün bir kere yok olmayı istemeyin bir çok defa yok olmayı isteyin

1.	lâ ted’û	: davet etmeyin, çağırmayın (istemeyin)
2.	el yevme	: bugün (o gün)
3.	subûran	: helâk olmak, yok olmak
4.	vâhıden	: bir, bir defa
5.	ved’û (ve ud’û)	: ve davet edin, çağırın (isteyin)
6.	subûran	: helâk olmak, yok olmak
7.	kesîren	: çok, defalarca

SEBEB-İ NÜZUL
Kurtubî bu âyet-i kerimelerin İbn Hatal ve arkadaşları hakkında nazil olduğunu söyler.