37

٣٧

فَتَلَقّى ادَمُ مِنْ رَبِّه كَلِمَاتٍ فَتَابَ عَلَيْهِ اِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحيمُ

(37) Fe telekka ademü mir rabbihi kelimatin fe tabe aleyh innehu hüvet tev vabür rahiym

Rabbinin kelimeleri Adem’e ilham edildi böylece tövbesi kabul edildi şüphesiz O Tövbeleri kabul eden Merhamet edendir

(37) Then learnt Adam from his Lord Words of inspiration, and his Lord Turned towards him for He is Oft-Returning, Most Merciful.

1. fe : o zaman, sonra
2. telekkâ : telâkki etti, aldı, öğrendi
3. âdemu : Âdem
4. min rabbi-hi : Rabbinden
5. kelimâtin : kelimeler
6. fe tâbe aleyhi : böylece onun tövbesini kabul etti
7. inne-hu : muhakkak ki o, çünkü o
8. huve : o
9. et tevvâbu : tövbeleri kabul eden
10. er rahîmu : Rahim esmasıyla tecelli eden

فَتَلَقَّىderken aldıآدَمُademمِنْ رَبِّهِrabbindenكَلِمَاتٍkelimelerفَتَابَ عَلَيْهِtevbesini kabul etti إِنَّهُçünkü o’durهُوَyalnız oالتَّوَّابُtevvabالرَّحِيمُve rahim olan